Monday, July 24, 2017

Foje 140 signoj ne sufiĉas...

Saluton!

Ekde kiam mi komencis lerni nian karan lingvon mi provis pepi por lerni, kaj foje verki blogaĵetojn por ekzerci min en skribado. Ekde tiam Esperanto fariĝis pli norma kaj kutima parto de mia vivo, ŝajne iom hazarde kaj nur iom post iom. Mi tiom pli ofte pensadas pri Esperantaĵoj kaj en Esperanto, ke indas iom registri kaj dividi kelkajn pensaĵojn kun tiuj interesataj pri la lingvo kaj kun samideanoj.

Tuj post mia partopreno en ARE 22 (2015) mi malmulton faris por plu lerni la lingvon aŭ ofte Esperantumi. Sed la ideo de regionaj renkontiĝoj allogis min kaj tiam mi eĉ kredis ke ili okazis regule aŭ almenau tiatempe ekreguliĝis! Do mi partoprenis en la Senkrokodila Semajnfino en Roĉestro (jan 2016). Denove mi pli profunde merĝiĝis en la akvoj de Esperantujo. Tiu sperto tiom engaĝigis min ke mi serioze konsideris la faman kursaron nord-amerikan NASK kiam mi eklernis ke tie instruos la fama verkinto de la pomego. En 2016 mi partoprenis en NASK kaj danke al tiu sperto mi finfine decidis ke mi daŭre planus partopreni en aliaj eventoj ĝis atingi la pinton de Esperantujo.

Mi jam partoprenis en kelkaj Esperantaj eventoj sed neniam skribis blogaĵon pri ili. Eble jam temp' está ke mi skribu ion pri tiuj spertoj. Eble tio estus interesa por ia verdulo aŭ almenaŭ mi havos registron de miaj pensaĵoj pri ili.

Ĝis poste.

No comments:

Post a Comment